Birbirinin dostu iki insan vardi cok eski zamanlarda…Birisi son derece zengin, digeri ise fakirdi. Zengin adamin iki büyük üzüm bagi, aralarinda devamli olarak sular akan geni$ bahceleri vardi…
Bagda üzümler olgunla$mi$, salkimlar inciler gibi parlamaya ba$lami$ti. Bahcelerde adamin genc ve gürbüz cocuklari hizmet ediyor, calisiyordu.
Bu zengin adam bir gün arkada$ina bag ve bahcelerini göstermek icin davet. Arkada$i geldi. Baglar arasinda geziyorlardi. Zengin adamin kalbi mallarina göz gezdirdikce sevincle doluyor, gönlü, kendisine bu nimetleri veren yüce Allah`i unutuyordu....Ba$ini arkada$larina cevirip konu$tu:
-Ben malca senden daha itibarliyim...dedi. Sonra bahcelerden birine girdiler.. Meyveler olgunla$mis, her taraf bir cennet gibi güzelle$mi$ti. Zengin adam gurur ve kibirle mirildandi.
-Bu bahcenin batacagini hic zannetmiyorum...Kiyametin kopacagina da inanmiyorum artik!...
Bu sözler üzerine arkada$i kizdi...Cünkü o Allah`a ve onun kudretine kesinlikle inanmi$ degerli bir insandi. Dönüp konu$tu:
-Seni bir parca topraktan yaratip böyle bir insan yapan Allah`i inkar mi ediyorsun?.. Ama ben O`na inaniyor ve O`na hic bir $eyi ortak ko$muyorum..Sen, bahceni gördügün zaman Allah`i hatirlaman gerekirken tutuyor onu inkar etmeye kalki$iyorsun. Benim malim da evladim da senden azdir belki, fakat benim, senin bahcenden daha iyisini verecegine dair Allah`a olan ümidim büyüktür. Sana verdigi nimete $ükretmedigin sürece, Allah o nimeti senden alacak, bu bag ve bahceleri yok edecektir. Belki gönderecegi bir felaketle bahcen yerle bir olur. Yahut suyu cekilir de bir daha bulamazsin..dedi.
Bir gece gecmeden bu inanmi$ adamin sözleri gercekle$ti. Yer suyunu cekmi$, bahce kurumu$, meyveler dökülmü$,agaclar yok olmu$tu.
Gururlu zengin ertesi gün bahcesini görmeye gitti. Mallarinin harap hale geldigini görünce beyninden vurulmu$a döndü. Bagin altüst olmu$ cardaklari kar$isinda, sarfettigi onca emege ici yanarak, ellerini ogu$turup mirildandi:
-Ke$ke Allah`a kimseyi ortak ko$masaydim....