Kalp gözü açık bir insandı. Şam’da oturuyordu. Bir ara şehirde büyük bir kıtlık çıkmıştı. Halkın büyük bir kısmı bu krizden etkilenerek bahçelerini ve arazilerini ucuz fiyata satmış, başka yerlere göç etmişlerdi.
Hanımı, bu fırsatı değerlendirmek arzusundaydı. Boynundaki çok değerli gerdanlığını vererek, kocasından bir bahçe satın almasını istedi.
Kalp gözü açık zat, gerdanlığı sattı. Aldığı parayla bahçe satın almayıp, onu krizden çok zarar gören fakirlere sadaka olarak dağıttı.
Eve dönünce hanımına:
– Gerdanlığı sattım. Onunla Şam’da güzel bir bahçe satın alacaktım. Ama baktım ki, insanlar zor durumda. Kıtlık sebebiyle, muhtaçların sayısı bir hayli fazla.
Bunun üzerine, Şam’da bahçe satın almaktan vazgeçip cennette bir bahçe satın almayı düşündüm. Ve gerdanlığın parasını fakir halka sadaka olarak dağıttım. Gerçi Şam’da bir bahçe satın alamadım ama, İnşaallah cennetten bir bahçe satın almışımdır.
Hanımı, beyinin bu açıklamasını büyük bir memnunlukla karşıladı. “Çok iyi yapmışsın” dedi.
Ey Yüce Rabbim! Bizlere böyle bir iman ve eşlerimize de böyle bir teslimiyet nasip eyle. Âmin! Âmin! Âmin!